DOORPRIKT: Compromis als wapen tegen conflict

DOORPRIKT: Compromis als wapen tegen conflict

Een steen in de kikkerpoel, zo kun je het standpunt van UNIZO-Limburg directeur Bart Lodewijckx in verband met de Groene Delle en de omgang met natuur en open ruimte omschrijven. De inwoner van Zolder-Centrum botst daarmee met de patron van een andere werkgeversorganisatie VOKA-Limburg, Johann Leeten, afkomstig van hetzelfde Zolder. De laatste wil zoveel mogelijk ruimte voor bedrijven, de eerste pleit voor een compromis tussen ecologie en economie. 
We kunnen er in Heusden-Zolder van meespreken, langs onze gemeentegrenzen botsen de jongste jaren bedrijvigheid en leefbaarheid voortdurend met elkaar. De inwoners van Lindeman krijgen de stank van Remo over zich heen en verzetten zich tegen de uitbreiding van de stortplaats met 12 ha waarvoor bomen en natuur moeten verdwijnen, met de belofte op herstel nadien. Aan Zonhoven-kant dreigt 1,5 ha bos gekapt te worden in het Vogelsanckbos, gewoon om een parking zonder economische meerwaarde aan te leggen. De Groene Delle moet 23 ha natuur aan de watergebonden industrie afstaan en in Viversel happen ze naar adem door de stank van de asfaltfabriek. Wetenschappers beweren zelfs dat de aftakeling van onze ecosystemen de verspreiding van epidemieën en pandemieën mee voedt.


Overal afblijven, geen takje krenken, geen mier verstoren en het not-in-my-backyard syndroom, ... daar schieten we natuurlijk ook niks mee op. We produceren allemaal afval dat ergens naartoe moet, we rijden allemaal over wegen met asfalt, we eten van de landbouw en veeteelt, we gebruiken de producten van de industrie, ... Groen fundamentalisme is misschien interessant om de dingen eens in een ander perspectief te bekijken, maar in sé schiet je er niet veel mee op.


Het lijkt ons dan ook geen toeval dat het pleidooi voor een consensusmodel dat een gulden middenweg baant tussen respect voor natuur en open ruimte en de leefbaarheid van de economie, vanuit UNIZO komt. UNIZO neemt het vooral op voor de kleine KMO en de lokale handelaars. Daar vallen de klappen de jongste tijd, niet alleen door corona, maar voordien ook al door de online-economie. De mega-webshops, die precies de grote industrieruimtes en logistieke infrastructuur claimen, die de andere werkgeversorganisaties hen ter beschikking willen stellen. En evenmin toeval dat UNIZO de economische meerwaarde van de natuur naar voorschuift, hoor maar eens rond in de Limburgse horeca, de B&B's, de winkels, ... wat natuurgebieden en het fietsroutenetwerk in Limburg aan inkomsten genereren.  


Maar ondertussen zijn ook al heel wat dossiers gestrand of onderbroken door vonnissen en arresten van de Raad voor Vergunningsbetwistingen, Raad van State en andere rechters.Bedrijfsleiders en politici hebben al tientallen keren in het zand moeten bijten in hun strijd met een groene beweging, die beter op de hoogte is van wetten, regels en voorschriften.  If you can beat them, join them. Laat milieubewegingen, buurtbewoners, enz. van in het begin van een project mee aan tafel zitten, voer dan de discussie, zoek dan het compromis, ... het kost in de beginfase misschien wat extra tijd, maar het levert in zijn uitvoeringsfase een enorme tijds- en geldwinst op. En een compromis dat de ondernemers de plaats toekent waar ze nood aan hebben, zonder de natuur, open ruimte en leefbaarheid te hypotheceren. Want daar hebben we allemaal nood aan, dat hebben we de voorbije maanden meer dan ooit gevoeld. 
(Dirk Reynders - Internetgazet Heusden-Zolder)
(reacties op Facebook)

59380