Dapne Agten wil graag theater en film combineren

Voor de avant-première van Holy Rosita hadden we een exclusief interview met hoofdactrice Daphne Agten. Sinds ze op de rode loper van de Filmfestival Oostende mocht stralen, is ze in een rollercoaster terechtgekomen: live-interviews in tv-journaals, te gast in De Zevende Dag, te gast in De Ideale Wereld, coverfoto's, ... 

Je vertolkt nochtans een niet-evident personage. Hoe heb je je daar op voorbereid?
"Eigenlijk was het auditieproces één lange voorbereiding. Regisseur Wannes Destoop nam heel veel tijd. Bij de eerste auditie hadden we al meteen veel tekst en flarden van het scenario, en ook lange gesprekken, hij vroeg ons: hoe zie je dit, hoe interpreteer je dit? Dus had ik al het gevoel van "ik begin deze vrouw te kennen", nog voor we met de opnames bezig waren. Ik heb ook veel van mezelf in deze rol kunnen steken, niet alleen als actrice. Je kunt alleen maar een rol geloofwaardig spelen als je zoekt naar persoonlijkheidstrekken, en wat je je daar van jezelf herkent, en zo ga je spelen met elementen uit jezelf en je eigen leven en daar kan je dan een personage mee creëren, dat dan toch nog ver van jezelf staat."

Theater en film

Daphe - die onder meer een regisseursopleiding in Maastricht volgde - heeft ondertussen al heel wat theaterervaring. Of ze dat kan vergelijken met het filmvak? "Eigenlijk zou ik zelfs durven zeggen dat het een andere job is. Er spelen wel dezelfde soort gevoeligheden, maar het theater is extreem direct. Als acteur kan je nog herschrijven terwijl je al op het podium staat, bijvoorbeeld je hoort een lach en denkt, dit slaat aan, hier ga ik mee spelen. Deze film is anderhalf jaar geleden opgenomen, al die tijd weet je van niks. Nu heb ik wel het geluk dat we al deze avant-premières hebben, dat ik het publiek kan zien, want normaal heb je als filmacteur geen contact met je publiek. Filmen is wel veel meer mini-detailwerk, je ziet in deze film ook hoe de camera er dicht opzit, letterlijk op je lijf. Dat heb je dan weer minder in het theater waar je vaak in grote gezelschappen speelt."


Was je gestresst in afwachting van de eerste reacties op de film?

Daphne: "Niet zozeer gestresst, maar heel erg benieuwd. Tot mijn verbazing trouwens, want ik had verwacht dat ik op zou zijn van de zenuwen. Maar eenmaal ik de film gezien had, was ik overtuigd dat hij gemaakt was vanuit een bepaalde eerlijkheid en integriteit. En dat was het belangrijkste voor mij. Als ik een film zou moeten gaan promoten waar ik niet achter sta, lijkt me dat heel moeilijk. Zelfs als iemand de film zou afkraken, kan ik zeggen: en toch sta ik er achter hoe hij gemaakt is."

Rode Loper

Maandagavond straalde Daphne in de verschillende zalen van The Roxy Theatre in een mooie jurk. Enkele weken geleden mocht ze dat in het kwadraat beleven op de rode loper in Oostende waar Holy Rosita de openingsfilm was. "Wij in Vlaanderen zijn niet-Hollywoodiaans, we zijn zeer bescheiden", blikt ze daar op terug. "Oostende springt er toch wel uit hoor, voor ons vrij extreem, een zee van fotografen, eigenlijk heel zot en surrealistisch, maar ook fijn om eens mee te maken. Ik ben een klassieke acteur, en geniet ook wel van die aandacht. Niet om te tonen hoe goed ik ben, maar ik vind het spannend om dat allemaal mee te maken, ook achter de schermen van De Zevende Dag enzo, misschien ook omdat het de eerste keer is. Maar ik hoop dat ik die kinderlijke nieuwsgierigheid kan behouden."


Is dit wat je wil blijven doen, de mix theater en film, acteren en regisseren?

"Als ik zou mogen kiezen wel, maar het is natuurlijk een vak waar je onderhevig bent aan anderen. Je moet vaak gekozen worden. Maar we hebben soms een vertekend beeld, dat cinema een hoger iets is. Mensen denken dat je bent doorgebroken omdat je in een film zit. Maar zo voel ik dat helemaal niet aan.Theater was mijn eerste liefde, maar ik heb ook ruimte voor andere genres, ik ben bijvoorbeeld heel benieuwd naar hoe dat met een serie gaat, da's een ander ritme, een andere manier van werken. Of een horrorfilm  bijvoorbeeld, er zijn zoveel mogelijkheden, en als het kan, wil ik het graag blijven combineren."


Er wacht binnenkort alweer een grote theaterproductie, maar ondertussen is het toch stralen op het witte doek voor Daphne Agten.
(foto Marina Poelmans)80083