Op zoek naar schrijvers van hier: Loekie Zvonik

Op stap met grafsteentoerist Theo Dirix hebben we de voorbije dagen geen steen gezien, wel een denkbeeldig monument (Jan Troosters), een papieren gedenkteken (Marcel Beerten) maar de urne van Bert Willems heeft hij gemist. Vandaag zoeken we verder, dit keer naar een schrijfster uit Zolder: Loekie Zvonik. Verrassend hoe dicht hij bij geen graf komt. 

Tussen kalmoes en korstmos is de bijzonder mooie titel van een dichtbundel van Bert Willems uit 1988. In diezelfde periode heb ik eens aangebeld bij een witte bungalow in een al even mooi klinkende straat tussen de Hyacinten- en Tulpenlaan, de Wulpenstraat. 

Hoedenmaker

Daar woonde toen lerares en schrijfster Hermine Zvonicek, geboren in Gent op 17 januari 1935. Ik was een gretige lezer van de debuutroman die zij als Loekie Zvonik in 1975 had gepubliceerd: Hoe heette de hoedenmaker? 
De sleutelroman over haar affaire met zelfmoordenaar en schrijver Dirk de Witte was later mijn gids om op zoek te gaan naar het graf van de Witte in Vlierbeek. Dankzij het boek moet ik nog naar het gemeenschappelijke graf van dichter Heinrich von Kleist en zijn ex-geliefde Henriëtte Vogel, na hun dubbele zelfmoord, zoals de Witte had gedroomd. En zowel zij in haar roman, als ik in het magazine Rozenkring Exclusief, kunnen niet zwijgen over de Oostenrijkse dichter Rainer Maria Rilke. Dat zou zelfs Bert Willems als één van de Vlaamse Rilkekenners wel geapprecieerd hebben.

Toen Hermine/Loekie op 17 augustus 2000 in het Sint-Salvatorsanatorium in Hasselt stierf, ben ik naar haar rustplaats beginnen uitkijken. Tot ik vernam dat haar as werd uitgestrooid op de begraafplaats Kruisveld in Hasselt.

Op de omslag van de derde druk van Hoe heette de hoedenmaker? staat de foto van een oude grafversiering, een kruis van emaillen witte rozen. Dichter dan zo’n nostalgische herdenking ben ik deze week niet bij een graf geraakt. Misschien hebben we in een volgende reeks meer geluk. 78639