DOORPRIKT: Het jaar van de polarisering
Een jaar geleden maakten we de balans op van een surrealistisch 2020. Onze hoop op meer normaal jaar bleek helaas ijdel en in de laatste uren van 2021 moeten we alweer terugblikken op een somber jaar. Het virus laat zich niet zomaar verslaan en zet via mutaties nieuwe aanvallen in. Vorig jaar overwoog de ravage die het aanrichtte aan onze gezondheid en de duizenden levens die het wegrukte. Maar nu blijkt het virus nog meer onze maatschappij aangetast te hebben.
Waar 'knaldrang' verkozen werd tot Woord van het Jaar, is 'polarisering' de evolutie van het jaar. De tegenstellingen tussen voor- en tegenstanders van vaccins en maatregelen zijn nog verscherpt, ze leidden tot conflicten in de straat, op de werkvloer tot in de huiskamers toe. Zelden in discussies zoveel het woord ‘ik’ horen gebruiken. Daar bovenop kwamen nog de overheidsmaatregelen die allesbehalve consistent te noemen waren. Toegegeven, wat de regeringen ook zouden doen, altijd zijn er inwoners en sectoren die zich tekort gedaan voelen. En een onvoorspelbare crisis als deze is moeilijk te managen. Maar als ministers systematisch de adviezen van deskundigen negeren, als tussen en binnen de regeringen de onenigheid naar buiten komt en als de Raad van State hen dan ook nog eens moet terugfluiten, hoe kun je van de bevolking dan nog verwachten dat ze het vertrouwen behoudt. Alleen maar hopen dat diezelfde bevolking haar gezond verstand blijft gebruiken en beseft dat alleen met heel wat maatregelen het virus kan bestreden worden.
De crisis zorgt er ook voor dat het verenigingsleven- in Heusden-Zolder altijd zo rijk aanwezig - nog amper kon op gang komen, dat de sportcompetities steeds weer vol onzekerheid hervatten en weer stoppen, om nog maar te zwijgen over de frustraties in de cultuursector, de scholen, de kinderopvang, de bedrijven en last but not least de gezondheidszorg. De samenleving zal hier niet ongeschonden uitkomen, in elk van die sectoren zullen littekens overblijven.
In al die commotie komt het lokale gebeuren wat in de schaduw te staan. Nochtans gebeurt hier één en ander. Zolder-Centrum is in volle metamorfose met een nieuwe school, moderne sportzaal, herichting van het Woutershof, ... Aan het circuit is de bouw van de wielerpiste eindelijk gestart, op het mijnterrein worden de plannen voor de schachtbok voorbereid en krijgen ook andere gebouwen een invulling, enz. Er worden woningen gebouwd dat het een lieve lust is, er wordt gewerkt aan het behoud van de natuur, …
En toch staat de lokale politiek wat in een hoekje. Er is nog weinig belangstelling voor de gemeenteraden, zelfs niet als mensen van thuis uit digitaal kunnen volgen. Daarvoor moeten de politici ook de hand in eigen boezem durven steken. Punten worden afgehaspeld zonder veel discussie. Het college van burgemeester en schepenen trekt ook alsmaar meer bevoegdheden weg uit de gemeenteraad. Wettelijk is dat perfect in orde, maar het was precies de bedoeling van het decreet dat de gemeenteraad minder met pietluttigheden bezig zou zijn om meer te kunnen debatteren over het beleid en de grotere krijtlijnen zou trekken. Dat debat missen we nu, en het heeft ook geen zin om dat weg te stoppen in commissies die niemand volgt. Als het bestuur jongeren wil motiveren om aan politiek te doen, moeten ze de kans krijgen om hun stem te laten horen, en niet ergens achter de gesloten deuren van het partijbureau. Als het bestuur de anti-politiek niet verder wil voeden, moet het werk maken van meer openheid. We zijn immers halfweg de legislatuur, en bij de volgende verkiezingen is er geen opkomstplicht meer …
Als de klokken straks om 20.21 luiden, laat dat dan niet alleen uit dankbaarheid zijn aan degenen die het verdienen, maar ook als wake-up call aan degenen die het nodig hebben. Maak er een mooi jaar van, hopelijk een met veel positief nieuws. (Dirk Reynders – Internetgazet Heusden-Zolder)
(Reacties op Facebook)71786