DOORPRIKT: Wie moet er getemd worden?

Verkiezingsavond 14 oktober 2012. De balzaal van Muze kleurt geel-zwart want met 10 zetels behaalde de N-VA een klinkende overwinning. Hier en daar klonk De Vlaamse Leeuw uit een aantal schorgejuichte kelen. De volgende uren en dagen verstomden de gezangen en maakte de discussie om de burgemeesterssjerp er eerder een ronddraaiende leeuw in een kooi van.

Een hele legislatuur lang volgde de ene crisis de andere op, de lokale Vlaams-nationalisten hakten nog krachtiger op elkaar in als in de 14de eeuw de Klauwaerts op de Leliaerts. Meerdere welpen verlieten de leeuwenfamilie nog voor die haar territorium goed en wel had afgebakend. De interne strijd liet zijn sporen na, de leeuw kon niet meer klauwen en zijn tanden raakte hij kwijt. De trotse koning van de jungle degradeerde tot een leeuw in een derderangscircus, die zelfs niet meer moest getemd worden.

In dat circus werd hij trouwens geflankeerd door clowns uit andere partijen, geen crimiclowns, geen cliniclows, maar droeve harlekijnen, met futloze ledematen aan slappe touwtjes. En ook acrobaten, die bij gebrek aan een vangnet, laag bij de grond bewogen. Zelfs de goochelaars die wanhopig een wit konijn uit hun hoed probeerden te toveren, kwamen niet verder dan een dooie mus. Geen Cirque du Soleil, maar een Cirque de la Tristesse.

Ondertussen verliet steeds meer publiek de tribunes, was de kassa niet gesloten dan had het aan het eind van de voorstelling zijn geld teruggevraagd omdat het zich bekocht voelde. Van onder het tentzeil klonk zacht gepiep. Van de muis die door de berg was gebaard? Of was het de laatste adem van de leeuw?
(Dirk Reynders, Internetgazet Heusden-Zolder)
Reacties op Facebook
39811