DOORPRIKT: Verder uit elkaar

Toen we maandag het bericht over de nieuwe Turkse partij de wereld instuurden, konden we voorspellen dat er meer dan een stofwolk in de lucht hing. In een gemeente met zoveel Turkse kiezers zal dit inderdaad menig partij of kandidaat nerveus maken. Enkele kanttekeningen.Ten eerste, dit is geen goede zaak, noch voor de Turkse gemeenschap, noch voor de autochtonen. Het zal het onbegrip en de polarisering alleen maar versterken, het wordt meer en meer een wij en zij verhaal in een gemeenschap waarin we allen verondersteld worden samen te leven en samen te werken. Ten tweede hoeft deze Turkse partij niet per definitie een overrompelend succesverhaal te worden. Binnen de Turkse gemeenschap zitten er minstens evenveel stromingen en overtuigingen als binnen de Vlaamse. Heel wat mensen en organisaties willen helemaal niet weten van een aparte Turkse lijst die ze als de verkeerde weg beschouwen. Bovendien mikken bijna alle andere partijen met Turkse kandidaten - vaak bekende en gerespecteerde figuren uit de gemeenschap - op hetzelfde kiespubliek. Ten derde moet je de vraag durven stellen of deze 'segregatiebeweging' alleen de schuld is van de Turkse gemeenschap. Akkoord, heel wat families beperken hun leven tot de eigen omgeving, heel wat mensen hechten te weinig belang aan de Nederlandse taal. Maar partijen die de voorbije 24 jaar 12 of 18 jaar mee het beleid hebben uitgemaakt, kunnen niet alle verantwoordelijkheid van zich afschuiven. Een integratiebeleid is meer dan aan een iftartafel aanschuiven, nog meer moet je aan die tafel overleggen en er soms op slaan. En al zeker geen verkiezingsbeloften doen, die je achteraf toch niet kan realiseren. Ten slotte dreigen de politieke debatten de komende maanden af te drijven naar discussiepunten die de socio-culturele en religieuze verschillen beklemtonen, en waar alleen extremisten garen van spinnen. Waar is ons zo bejubelde samenlevingsmodel? (Dirk Reynders - Internetgazet Heusden-Zolder) (reacties)
10726