DOORPRIKT: De laatste show

DOORPRIKT: De laatste show

Het doek is gevallen over de legislatuur 2013-2018, die staat nu al in de annalen genoteerd als de meest woelige uit de geschiedenis van Heusden-Zolder. Echt niet voor herhaling en al zeker niet voor overtreffing vatbaar. Het spektakel voor en achter de schermen was vaak van een weinig verheven niveau. Het heeft ongetwijfeld de anti-politieke gevoelens bij de bevolking extra gevoed, net als het schouwtoneel dat de federale regering de jongste weken opvoert. 

Het mag bijna een wonder heten dat ondanks de chaos en het gehakketak er de afgelopen jaren toch nog belangrijke projecten zijn gerealiseerd, plannen op de rails gezet en dat de gemeente momenteel in een behoorlijke financiële gezondheid verkeert, voor een stukje met dank aan de conjunctuur. De vernieuwde ploeg hoeft hoe dan ook niet vanuit rokende puinen aan een heropbouw te beginnen. 

Generatiewissel

Vanavond is ook voor een deel afscheid genomen van een politieke generatie, die de afgelopen decennia de gemeente heeft geleid in wisselende samenstellingen. Ook zij waren misschien niet op elk moment gespeend van oog voor eigen voordeel, ook hen zagen we soms het partijbelang laten primeren op het algemeen belang, maar toch weigeren we te geloven dat ze niet minstens uit een stuk idealisme in het beleid van Heusden-Zolder zijn gestapt. Niets is immers zo direct en ingrijpend als de gemeentepolitiek, waarbij je bij het overschrijden van je huisdrempel midden in het werkveld staat, meteen oog in oog met degenen die de volgende keer mee beslissen over je op- of ondergang. 


Nergens zijn de verleiding van cliëntelisme en de verlokkingen van het populisme zo groot. Bij elke verkiezingen krijgen de partijen het alsmaar moeilijker om alle plaatsen gevuld te krijgen. Alsmaar meer mensen keren zich af van de politiek, weinigen durven zich nog outen, trouw aan partij en ideologie lijken te verwateren in een politieke Tinder-variant. Tegen die achtergrond mogen we blij zijn, dat er nog mensen zijn die zich willen engageren, die de toetsing aan de kiezer aandurven of verder willen gaan dan slogans declameren aan de cafétoog. En niet te vergeten, die de bagger in de sociale media van zich kunnen afschudden. 

Debat

Maar meerderheden en coalitiepartners kunnen ook zelf bijdragen aan een beter politiek klimaat. Op de eerste plaats door de gemeenteraad in ere te herstellen als een discussieforum, waar zoals in het parlement kan gedebatteerd worden over beslissingen en over de richting die een gemeente moet uitgaan. De inhoud zal in die context de bovenhand nemen op de vijandige tussenkomsten zoals die nu worden afgevuurd, de betrokkenheid vergroot. En geef alle raadsleden de kans, neen, de opdracht om mee te praten. Nu zit een te groot deel er om alleen maar de hand op te steken, we hebben hun stem in zes jaar niet of nauwelijks gehoord.

Een gemeenteraad als inhoudelijk discussieforum versterkt de publieke belangstelling en kan makkelijker een brug slaan naar echte inspraak en betrokkenheid van de bevolking. Uiteraard zijn we niet naïef en veel illusies zijn al lang niet meer aan ons besteed, maar laat ons in deze periode van goede voornemens toch samen hopen dat de nieuwe legislatuur nieuwe inspiratie brengt. (Dirk Reynders - Internetgazet Heusden-Zolder)
Reacties op Facebook44074