De Week van de Waarheid

Afgelopen maandag was het Blue Monday, de meest depressieve dag van het jaar. Allez, dat willen ze ons laten geloven. Een Britse psycholoog lanceerde dat in 2005. Hij had naar eigen zeggen een formule bedacht waarin geflopte goede voornemens, donkere dagen, nog ver verwijderde vakantie en de eerste dag van de werkweek samenvloeiden in een cocktail van neerslachtigheid. Maar het begrip blauwe maandag bestond natuurlijk al veel langer. Een Vlaams theatergezelschap heeft er zelfs zijn naam uit gepuurd.Enfin, als je er lang genoeg op blijft hameren worden de mensen er vanzelf mismoedig van. Heb je trouwens ook van die mails gehad van winkelketens en webshops die dan maar kortingen toekenden? Bijna net zoals op Black Friday, de dag dat heel Amerika in de file staat en vecht om een goedkoop trouwkleed of tv en waar wij ook meegesleurd worden in de koopwoede.  

Het is tegenwoordig een gewoonte geworden om dagen een kleur toe te kennen. Allemaal de schuld van de commerciële omroep die destijds de slogan 'VTM kleurt je dag' lanceerde. Nu, voordien bestond het ook al hoor. De Duitsers kennen sinds jaar en dag Rosenmontag, de carnavalsdag waarop hun zatte patatten een geldig alibi zijn om vrouwen te knijpen op plaatsen waar ze het niet altijd graag hebben. Of Witte Donderdag, dat gaat nog veel verder terug. Dat was die dag dat Judas Jezus zijn avondeten naar de knoppen hielp en parellel zijn eigen reputatie voor de komende twee millennia vergalde. Hij gaf meteen ook zijn merknaam aan de helft van de schurken in de westerse wereld. 

In onze meer recente geschiedenis hebben we ook nog zwarte zondag gekend, dat was dan weer een vertaling van de verkiezingsuitslag die het politiek schip naar stuurboord dreigde te doen kapseizen. Samengevat hebben we nog een dinsdag, een woensdag en een zaterdag die nog niet in één of andere verfpot zijn ondergedompeld. Ideeën? Van mij moet je 't niet verwachten, ik voel me wat depri. (Rik D. Dorpsfilosoof)
67403